Domates fidanı, dünya genelinde üretimi yapılan en önemli sebze türlerinden biridir. Anavatanı Peru ve Ekvador'un da bulunduğu Güney Amerika ülkeleridir. İlk defa Meksikalılar tarafından kullanılmış, daha sonra Amerika'dan Avrupa'ya ve dünyanın diğer ülkelerine yayılmıştır. Domates fidanı tek yıllık bir bitkidir. Türkiye'de yaklaşık olarak 1900'lü yıllarda Adana'da yetiştirilmeye başlanmıştır. Ucuz ve bol vitamin kaynağıdır. Besleyiciliği ve lezzetli özelliğinden dolayı dünyanın pek çok ülkesinde en çok tüketilen ve üretilen sebzelerden biridir.

Domates fidanı, sıcak ve ılıman iklim bitkisidir. Sıcaklık sıfırın altına düştüğünde bitki tamamen ölür. Domates fidanının tarlaya dikilmesi, ilkbaharın geç donlarının bitmesinden sonra yapılmalıdır. Döllenme olayı, sıcaklık ile yakından ilişkilidir. Domates çiçek tozları, 10 derece ve daha yukarısındaki derecelerde istenilen şekilde çimlenip döllenme oluşturabilir. Sıcaklık 15 derecenin altında olduğu zaman meyve bağlama yüzdesi de düşme eğilimi gösterir.

Kısa vejetasyon süresi boyunca yüksek verimliliği sayesinde her yıl üretim ve tüketim miktarında artış gözlemlenen, yüksek ticari öneme sahip bir bitkidir. Domates fidanı, meyvesi yenen sebzeler içinde en çok değeri olan bitkilerdendir. Ülkemizde açık yetiştiriciliği tüm tarım alanlarında yapılabilmekte, örtü altı yetiştiriciliği ise çoğunlukla Ege, Marmara ve Akdeniz Bölgelerinde yapılmaktadır.

Domates tohumu çimlendikten sonra toprak yüzeyine çıkmış olan domates fidanında birkaç adet yaprak oluştuğu zaman ucunda başkalaşım meydana getirerek çiçek tomurcuğu oluşturur. Bu oluşum sonrasında domates fidanının boyuna büyümesi durur. Ancak çiçek salkımını taşıyan yaprak koltuğunda bulunan yan sürgün tomurcuğu uyanarak devam eder. Bu devam ediş ile bitki yeniden boyuna uzamaya başlar. Bundan sonraki her birkaç yapraklı boğum oluştuğu zaman bu olay aynen devam ederek sürer. Domates fidanının boylanması 2-5 metreye kadar devam edebilir. Bodur domates fidanlarında oluşan tohumların üzerinden yeniden bir boylanma oluşmaz. Domateste çimlenme ile kökü de uzar. Bu uzama kazık kökü oluşturur. Kazık köklerin uzunluğu 1,5- 5 metre arasında değişim göstererek uzar. Örtü altı koşullarında kökler 30 ya da 40 cm'ye kadar yayılabilir. 60 cm derinliğine kadar inebilir. Domates fidanında gövde başlangıçta ot şeklinde iken zamanla sertleşerek odunsu bir görüntü oluşturmaya başlar. Odunsu oluşuma rağmen gövde meyvenin ağırlığını taşıyamaz ve zamanla yere doğru yayılmaya başlar.

Domates fidanlarının sağlıklı büyümeleri ve yüksek verim sağlamaları için düzenli sulama, gübreleme ve hastalık kontrolü gereklidir. Sulama, bitkinin su ihtiyacına göre düzenli aralıklarla yapılmalıdır. Domates bitkisi, su stresine oldukça duyarlıdır; bu nedenle toprağın nem seviyesinin korunması önemlidir. Gübreleme, bitkinin ihtiyaç duyduğu besin maddelerini sağlamak için gereklidir. Azot, fosfor ve potasyum gibi makro besinler, bitkinin sağlıklı büyümesi ve meyve vermesi için kritik öneme sahiptir. Ayrıca, magnezyum, kalsiyum ve demir gibi mikro besinler de önemlidir.

Domates bitkileri çeşitli hastalıklara ve zararlılara karşı hassastır. En yaygın hastalıklar arasında mantar enfeksiyonları, bakteriyel lekeler ve virüsler bulunmaktadır. Bu hastalıkların önlenmesi için düzenli olarak bitki sağlığı kontrol edilmeli ve gerekirse uygun fungisit veya bakterisitler kullanılmalıdır. Zararlılar arasında ise böcekler, akarlar ve nematodlar bulunur. Bu zararlılarla mücadelede biyolojik kontrol yöntemleri ve kimyasal ilaçlar kullanılabilir.

Domates fidanlarının desteklenmesi, bitkinin dik durmasını ve meyvelerin toprakla temasını önlemek için önemlidir. Destekleme için ahşap veya metal kazıklar kullanılabilir. Ayrıca, bitkinin dallarının düzenli olarak budanması, hava sirkülasyonunu artırarak hastalık riskini azaltır ve meyve verimini artırır.