Dünyada en çok tüketilen meyvelerin başında muz gelir. Muz ağacı, Asya'nın güneydoğusunda ve tropikal bölgelerde yetişmektedir. Çok güzel bir kokusu olan muzun türlerine göre kabukları kırmızı ve pembe olabilmektedir. Ancak genel olarak sarı ve yeşil renklerde bulunur. Ülkemizde muz bahçeleri iklime göre Anamur ve Alanya bölgelerinde bulunmaktadır. Bu bölgedeki muzlara "yerli muz" adı verilmektedir. Muz fidanı doku kültürü ile, tohumla, yumru parçasıyla ve dip sürgünleri ile üretilmektedir. Ülkemizde yaygın şekilde muzların toprak altı yumrusundan çıkan dip sürgünlerinden fidan elde edilir.

Muz tam anlamıyla bir sağlık deposudur. Birçok vitamin, protein, aminoasit ve mineral içerir. Sahip olduğu içeriği sayesinde özellikle çocuklarda kemik gelişiminde faydalı olmaktadır. Böbreklerin iltihaplanması ve hastalanması durumunda veya bağırsak hastalıklarında çok faydalıdır. Karın bozukluğunda iyi gelir. A, C, E, B1, B2 vitaminleri içerdiğinden demir, fosfor, kalsiyum, iyot, potasyum vitaminleri bakımından da zengindir. Kalori seviyesi yüksek olsa da kolesterol içermez. İçerdiği potasyum sayesinde kalp kaslarını güçlendirici etkisi vardır.

Muz fidanı genel olarak yerinin kuzeyi kapalı, soğuktan korunmuş yerler seçilir. Muz fideleri, güneye bakan, hafif eğimli yerlerde iyi gelişim göstermektedir. Fidanları dikmeden önce toprak analizi yaptırılıp, N, P, K değerleri yeterli oranda bulunmuşsa, bu analize göre dekara 8000 kg yanmış kaliteli bir çiftlik gübresi karıştırılmalıdır. 58 kg azot, 30 kg fosfor ve 130 kg potasyum olacak şekilde kimyasal gübre sezona dağıtılarak verilmelidir.

Muz yapraklarının geniş olmasından dolayı terleme yoluyla çok su tüketir ve sürekli nemli toprak ister. Muz bitkisi besin maddelerini devamlı ve bol miktarda almak için toprağı sürekli nemli ister. Birçok meyve ağacı ile karşılaştırıldığında, daha yüzeysel bir kök sistemine sahiptir. Topraktaki su miktarı azaldığında, topraktan su çekme yeteneği azalır. Topraktaki su eksikliğine çok çabuk fizyolojik tepki gösterir. Su eksikliği nasıl zarar veriyorsa fidana, aşırı sulama da muzun köklerine zarar verir. Toprağı çoraklaştırır ve bazı yerlerde toprağın taşınmasına sebep olur. Bu nedenle muz bahçeleri azar azar ve sık sulanmalıdır. Mümkün olduğunca haftada 3-4 kez sulamak çok uygundur.

Sulama suyunun yetersiz olduğu durumlarda damla sulama yapmak çok uygun olur. Suyun, muz fidanının etrafındaki belirli noktalara damlatılmak suretiyle verilmesine damlama sulama denir. Bu sulama sistemindeki sulama, tarlanın her tarafına eşit bir şekilde su dağıtılmasını sağlar. Bu nedenle hem işçilik masrafları düşer hem de kök bölgesi daima ıslak tutulabilir ve gerekli su miktarı ayarlanır.

Muz fidanları serada belli aralıklarla yerleştirilen sulama borularının yanına sisleme boruları da yerleştirilir. Sisleme ve dumanlama memeleri ile yapılan bir sulama çeşididir. Bu sistemin asıl amacı sulama değildir. Sulama ihtiyacının desteklenmesine yardımcı olmaktadır. Bu sistem muz bahçelerinde kışın don zararına karşı koruma sağlar ve ortamın sıcaklığının korumasına yani 15-16 derece sıcaklıkta sabit kalmasını sağlar. Kışın don etkisini engeller. Ayrıca yazın da sıcaklığın 40-45 derece olduğu zamanlarda musluk suyunun 15-16 derece sıcaklığını sisleme ile verildiğinde yazın sıcaklıkların verdiği zararı ortadan kaldırır.