Yaban mersini, ülkemizde genellikle "mavi yemiş" adıyla bilinir. Yetiştiği farklı coğrafyalarda farklı adlarla da anılır: Rize'de likapa, Trabzon'da Trabzon üzümü, Rize'nin Pazar ilçesinde kaskanaka, Rize'nin Ardeşen ilçesinde çela, Giresun'da çalı çileği olarak bilinir. Dünya genelinde ise blueberry, blaubeeren olarak tanınır.

Yaban mersini fidanı, Karadeniz bölgesi gibi kuvvetli aside sahip ve yüksek organik madde içeren çok özel arazilerde yetişir. Ayrıca, Kuzey Anadolu'da 2700 metre yüksekliğe kadar yetişebilir. Genellikle ılıman iklimleri tercih eder. Toplu halde ıslak çayırlarda, çam ormanlarının gölgelik yerlerinde ve bataklıklarda görülür. Çalı görünümünde ve kışın yaprağını döken üzüm benzeri bir meyvedir. Yaprakları oval şekilli olup, alt yüzeyi ince tüylü ve kenarları dişlidir. Normalde koyu yeşil olan yapraklar sonbaharda kırmızı veya sarı renge bürünür. Gövdesi yeşil, köşeli ve çok dallıdır. Mayıs ile Temmuz ayları arasında yeşilimsi ve soluk kırmızı renkli çiçekler açar. Çiçeklenmeden sonraki 45-75 gün içinde meyveler olgunlaşır. Olgunlaşmış meyveler 1.5-6 gram ağırlığında olup, koyu mavi renktedir. Meyve kabukları çok yumuşaktır. Taze meyvenin tadı ekşimsi tatlı iken, kuru meyvenin tadı daha keskindir. Meyvelerinin raf ömrü 7-10 gün arasında değişmektedir. Bitki başına 3-9 kg meyve verebilir. Arılarla birlikte yapılan karşılıklı tozlanma ile meyve miktarı ve meyvenin kalitesi artar. Ayrıca yoğun çiçekleri ve koyu mavi meyve renginden dolayı süs bitkisi olarak da kullanılabilir.

Yaban mersini fidanı, 1 dekarlık alana yaklaşık 250-350 bitki dikilmektedir. Toprak tahliline göre gerekli ön işlemler tamamlandıktan sonra dikim ilkbahar veya sonbaharda yapılabilir. En uygun toprağın pH değeri 4.0-5.2 arasındadır. Yaban mersini fidanı, iklim ve toprak bakımından en toleranslı bitkilerden biridir. Dikim için toprak yaklaşık olarak 50 cm derinliğinde olmalıdır. Dikimde 2-3 yaşında tüplü fidanlar kullanılmalıdır. Fidanlar bir sıra üzerinde 1-1.5 metre aralıklarla dikilmelidir. Sıraların aralıkları ise 2-3 metre mesafede olmalıdır. Dikimde en az iki farklı çeşide yer verilmelidir. Fidanlar tüp yüksekliğinden biraz daha derine denk gelecek şekilde dikilmeli ve boş kalan bölümlere de gübre dökülmelidir. Kullanılan gübreler kimyasal olmamalıdır; ahır gübresi ile bir miktar toprak karıştırılarak kullanılmalıdır. Yaban mersini fidanının kökleri çok ince olduğundan dikim sonrasında hemen sulama yapılmalıdır. Asıl görev yapan kökler toprak yüzeyinin üstündeki 25-30 cm arasında yer alır. Kök bölgesi sürekli nemli tutulmalıdır. Sulama işlemi yoğun yapıldığında boğulmuş alanlarda fidan yetişmeyeceği için su oranına dikkat edilmelidir. Dikimden sonraki yağmur yağma durumuna göre fidanlar haftada en az iki kez sulanmalıdır.

Yaban mersini fidanlarının dinlenme dönemi sonbahar veya ilkbahardır. Budama işlemi de son derece önemlidir. Budama dinlenme döneminden önce yapılır ve her yıl tekrarlanır. Budamanın temeli meyve vermeyen, verimsiz, soğuktan zarar görmüş, kurumuş veya cılız kalmış sürgünlerin ortadan kaldırılmasıdır. O nedenle fidanlardan sağlıklı ve bol meyve elde etmek için budama işlemi mutlaka yapılmalıdır. Ayrıca yeni sürgünlerin gelişmesini artırmak, iri meyve üretimine teşvik etmek ve aşırı meyve yükünü engellemek için bitkiyi uygun boyda tutmak amacıyla da budama yapılmalıdır.

Yaban mersininin ekonomik olarak getirisi dikimden sonraki 3. veya 4. yıl başlar. Eğer dikimde 2-3 yaşında tüplü fidan kullanılırsa dikimden sonraki yıl ürün alınabilir. Fidan dikiminden sonraki 3. yıl dekara 100 kg, 4. yıl dekara 400 kg ve 5. yıl dekara 750 kg meyve temin edilebilir. Bu rakamlar, fidanın dikildiği yer, toprağın şartları ve yapılan bakımlara bağlı olarak dekara verim 8 tona kadar çıkabilmektedir.